Ik ben er maar datums bij gaan schrijven want sommige mensen raakte wat in de war.
Ik werk hele dagen achter een pc en heb dan geen zin meer om savond ook nog eens een paar uur erachter te zitten dus duurt het wat langer voordat ik alle heb uitgeschreven.
Je zou idd ook bijna gaan denken dat ik er inmiddels woon..........ik ben inmiddels al een 2e keer weer naar Shetland geweest. Het gaat dus wat in afleveringen en nee ik woon er (nog) niet.
Helaas niet moet ik zeggen, ik zou het best graag willen maar dan zou ik mijn grote liefdes hier zo verschrikkelijk missen dus voorlopig nog maar niet en worden het alleen de vakanties.
Op zich ook wel weer leuk om het nu te schrijven want ik beleef alles weer overnieuw maar het geeft me ook een gevoel van heimwee.
Ik schrijf het dus ook in de tegenwoordige tijd.
Vandaag had ik me voorgenomen om naar Unst te gaan want ze gaven voor de komende dagen wat minder af.
onderweg naar de Ferry van Mainland naar Yell werd het al minder.....
Zo kan het dus ook zijn en dan weet je dat het er heel erg mooi is maar je krijgt er niets van te zien .....ook dat is Shetland. Soms een hele kleine wereld.
De reis naar Unst duurt al snel zo rond de 3 uur. Het is het noordelijkste eiland waarvoor ik 2x met de ferry mee moet en eerst een stuk mainland en daarna het eiland Yell moet doorkruisen.
Daarna rijd ik eerst door naar Muckleflugga shorestation, weer het noordelijkste puntje van Unst waar je met de auto kunt komen ik overweeg om de wandeling bij Hermaness te doen maar ja dan ben ik al snel minimaal 4 uur onderweg en dan zie ik dus de rest van unst niet meer dus ik besluit om lekker over het eiland te gaan toeren. Er is nog zoveel meer te zien.
Ik rijd naar het Heritage centre in Haroldswick maar dat is helaas dicht dus toer ik lkkr verder.
Ik besluit om ergens een bakje koffie langs het water te doen. Een paar zeehonden hebben daar hun gekke uurtje maar ik wanneer ik mijn camera pak om hun sprongen te fotograferen zijn ze natuurlijk net uit gesprongen.....misschien kwam ik te dicht bij.......
verderop kom ik een Viking longhouse en Longboat tegen. Deze zijn nagebouwd van hetgeen ze daar in het veen tegen zijn gekomen.
Zo super om te zien hoe het gebouwd is.......
Ik moet nog een paar muurtjes doen maar waarschijnlijk ga ik het niet zo voor elkaar krijgen.
Mooi om de constructie te zien. Ik houd van die grove balken.
En zoals je ziet was het echt een Long house ;-)
Als ik zo op het dek sta kan ik het me helemaal voorstellen hoe de mannen daar op het dek zitten met hun roeisspanen waarschijnlijk ook door de boeken van John o Flanagan bijv Brotherband. Welke trouwens ook gewoon in het nederlands te koop zijn Broederband. Ook de Grijze Jager, het zijn eigenlijk kinderboeken in ieder geval de grijze Jager. (13 delig) Dus het leest supermakkelijk.
Prachtig na gebouwd zelfs dit soort details
Ook hier heb ik net als andere plaatsen waar ik geweest ben natuurlijk weer plukken wol geraapt.
Zie je de plukken liggen?
Dat kan je toch niet zomaar laten liggen al die rommel......... ;-)
tja het gras was geloof ik toch groener aan de andere kant.
Je kan merken dat het op dit eiland een stuk rustiger is want sommige van deze schapen vonden mijn auto toch echt niet zo leuk terwijl op mainland ze gewoon rustig aan de rand vd weg liggen.
's Avonds laat wanneer het een zonnige dag is geweest is het extra uitkijken want dan liggen ze vaak midden op de weg want het asfalt is dan lekker warm.
En je helpt de natuur ermee omdat sommige volgeltjes het om hun pootjes krijgen......
Alhoewel ik dat nog niet ben tegen gekomen.
Underhoull
Broch, Norse Farmstead
Je ziet dat het weer toch aardig was opgeknapt al toerend over Unst.
Na de oversteek naar Yell besluit ik om gelijk maar even langs The Gloup Memorial te rijden omdat dat in het noordelijkste puntje van Yell is.
Aan mijn kant schijnt het zonnetje nog maar die schepen met zure appeltjes heb je hier dus ook......
Maar het levert wel mooie plaatjes op
Een triest verhaal 21 juli 1881: Alle mannen gaan naar zee om voor eten en geld te zorgen
58 man in dit soort bootjes(10 sixareens) de zee op wanneer ze worden verrast door noodweer.
Niemand keert er terug en een heel dorp leeft met een hoop verdriet en armoede zonder man.
De zon is verdwenen en het weer is in stemming met de plaats waar ik ben.
Niet een heel gezellige afsluiting van de dag maar toch........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten