Vorig najaar een soort plateau gemaakt om nog wat langer te kunnen genieten van de laatste zonnestralen.
Het liep daar schuin naar beneden.
Dus de hele boel is daar op de schop geweest had nog wel wat sneeuwklokjes gered.
Maar er zaten er schijnbaar nog veel meer in de grond.
Samen met wilde krokussen.
Ze zijn zo dapper om toch weer overal en nergens tevoorschijn te komen.
En ik ben daar heel blij mee!!
Vanuit de tuin blijft het huis nog steeds frans-achtig aandoen.
Nu deze foto's ook weer, zo de bloemetjes tussen die keien.