Het was me een paar maanden geleden al opgevallen dat ik logees had.
Ik zag ze dus druk heen en weer vliegen met van alles en nog wat.
De laatste tijd vlogen ze heen en weer met voer en hoorde ik af en toe zachtjes piepen.
Maar donderdag zag ik opeens een pluizenbol tussen de planten waar ik bezig was.
Het was het kleine piepertje die dacht dat ie al klaar was voor de grote wereld.......
Bijna even groot als de slak...........
Ik heb het even een tijdje laten doen, niet wetend waar ik goed aan zou doen.
Maar met z'n gefladder kwam hij nog niet 5cm van de grond......
Ik kreeg bezoek, ging daarna naar bed....
om half 1 dacht ik opeens weer aan m'n pimpelmeesjes kind
en dat het de nacht ervoor maar 1gr was geweest.
Dus ging ik gewapend met zaklamp naar buiten op zoek naar piepertje..........
want een diepvries piepertje dat willen we niet!!!
en ja hoor hij zat nog in de bosjes...
Dus trapje gepakt,
piepertje gepakt
en terwijl ik eerst uitgescholden wordt door piepertje en met dat ik het deksel van het vogelhuisje optil ook door moeder en/of vader......werk ik piepertje terug het nest in.
Ik ga ook weer terug m'n eigen nest in, hopende dat ie zo laat nog thuis mocht komen.
De volgende dag ga ik op zoek...
geen piepertje in de bosjes
geen piepertje te pletter gevallen op de stenen...
maar het is wel stil.........
Dus ik kan het niet laten
Pak het trapje weer
nu gewapend met fototoestel
zonder uitgescholden te worden kan ik het deksel optillen en daar zit ie.........
Pppfftt hij mocht dus nog thuiskomen
en de ouders vliegen weer heen en weer met voer.
Hopelijk wacht piepertje nu iets langer tot z'n volgende vliegpoging
totdat z'n vleugeltjes 'm kunnen dragen.
1 opmerking:
Wat goed van jou, een mezenkind gered! Wat een stumpertje toch! Geweldig dat jij 's nachts nog ging kijken of-ie er nog zat!! Tja, je kan zo'n kleintje toch niet laten zitten, dat snap ik helemaal ;)!
Een reactie posten