Vorig najaar een soort plateau gemaakt om nog wat langer te kunnen genieten van de laatste zonnestralen.
Het liep daar schuin naar beneden.
Dus de hele boel is daar op de schop geweest had nog wel wat sneeuwklokjes gered.
Maar er zaten er schijnbaar nog veel meer in de grond.
Samen met wilde krokussen.
Ze zijn zo dapper om toch weer overal en nergens tevoorschijn te komen.
En ik ben daar heel blij mee!!
Vanuit de tuin blijft het huis nog steeds frans-achtig aandoen.
Nu deze foto's ook weer, zo de bloemetjes tussen die keien.
5 opmerkingen:
Ziet er al wel heel vrolijk en fris uit zo met de voorjaars bloeiers.
Mooi, ziet er zo mooi uit, dat je meteen verlangt naar het voorjaar ;-)
Ohh, mooi!!! Wat een wonderschoon lentesprookje..!
Echt mooi! Zo krijg je zin om weer buiten ta gaan leven. Nog een beetje te koud he?
Nee hoor Catherina, Ik heb de hele zaterdag heerlijk in de tuin gezeten. Af en toe een koud windje maar dan even schoffelen.
Het was super!!
Een reactie posten