Eindelijk

Vorig jaar kocht mijn nicht 3 bollen Invicta van Scheepjes om haar moeder leuk bezig te houden

maar tante lief had al jaren niet meer gehaakt en de kleuren waren echt te donker. 

Wel prachtige kleuren maar zeker voor in de wintermaanden te donker.

Na nog wat voor te hebben gedaan en nog wat uitleg besloot ik dat ik de bollen maar mee moest nemen en de shawl te haken, want het was toch te ingewikkeld en het kwartje wilde niet vallen.

 Dus begon ik in januari weer te haken aan een nieuwe Southbay

op naaldje 3,5mm

Heerlijk in de kapschuur in het zonnetje want we hadden nog steeds prima weer toen.

Nu 10 maanden later is hij  eindelijk af .....hij hing me om eerlijk te zijn m'n keel uit.

Waarschijnlijk door het wisselend dun en dikke garen. Sommige dikke stukken heb ik er gewoon uit geknipt, het werd er nl niet bepaald mooier van.

Begin november ging ik met een busreis mee naar Zweden en ja wat kun je nu anders doen in zo'n bus dan beetje handwerken dus nam ik 'm mee..........

en in combinatie met dingen bezoeken, foto's maken en gezellig kletsen kreeg ik 'm die week toch af ....

Yesss!!!

hij is wel mooi geworden, de kleuren zijn prachtig

en ik blijf de south bay een mooi patroon vinden.

Eenmaal thuis nog even blocken, eigen knoopje erop 'handmade by Marbada'

en op de post naar nichtje lief die zulke lieve en leuke ideëen had ;-)

Gelukkig was ze er blij mee!!

Zo moeilijk..........

Dit keer niet echt een opbeurend onderwerp maar ja die zijn er nu ook eenmaal

Ik ben bezig alles een beetje af te ronden aangaande het overlijden van mijn vader.

Nee hij is niet net gestorven maar inmiddels 1,5 jaar terug.

Eindelijk is het huis leeg en gaat het binnenkort de verkoop in.

Maar het graf is ook nog steeds een zielig hoopje zand.

met een lantaarn met sterretjes want ja Opi is nu een sterretje.

Regelmatig is mijn Stoere tuinman op zoek naar Opi in de lucht als de sterren aan de hemel staan, is dat Opi oma??

Verder nog een vaas, een hartje met 'ik ook van jou' en zo nog wat snuisterijen.

Af en toe als ik er kom schaam ik me ten eerste omdat het er nog zo bij staat, de graven naast 'm zijn al keurig en anderzijds dat ik zijn spulletjes weer overal vandaan moet plukken, vreemd genoeg.

Het is dan net of ik van alle andere graven dingen weg pak om er nog wat van te maken maar het staat iedere keer verspreid.

Het was niet dat ik geen mooi monument voor m kon betalen maar ik kon geen mooi monument voor 'm bedenken.

Niet wat hem was...........

Scheepsbouw, wandelen, strand, zee, liefde, glimlach, kleine kindjes 

Alles wat ik tegen kwam leek nergens naar.... voor hem.Ik heb aardig wat rondjes gelopen op diverse begraafplaatsen om inspiratie op te doen maar allemaal niets, het bleef blanco in mijn hoofd.

Heb serieus gedacht 'ik ga wel om een gewone grafsteen' maar gelukkig niet gedaan.

Ditzelfde was me ook al overkomen met het gedichtje op de rouwkaart, ik heb honderden misschien wel duizenden gedichtjes doorgenomen terwijl ik naast 'm zat te waken, heel veel tranen laten lopen maar niet 1 gedichtje was voor hem totdat ik er maar zelf een voor hem geschreven heb.

' Een mooie man een mooie lach,

wandelend langs het strand.

Genoot van al het moois hij zag 

sporen makend in het zand.

Zijn voetstappen nu uitgewist

door de golven van de zee

Er werd opeens voor hem beslist

een windvlaag nam hem mee'

Nu 1,5 jaar later weet ik wat ik wil voor hem als monument en ben ik blij dat ik mezelf toch die tijd heb gegund.

Nu nog de goede foto want het is niet net als een lijstje dat je er volgende week een andere in doet.

Dus hij moet perfect zijn.

Ik wilde een foto tussen de paalhoofden op het strand.....

Vroeger als klein meisje liep ik daar ook met mijn vader, op zoek naar krabben, en waren deze palen heel hoog......

nu .........

zijn ze helaas nog maar 50-100 cm, nee niet omdat ik gegroeid ben maar omdat het zand zo hoog opgespoten is.......zucht ......wat nu ....

Nu kreeg ik van de week een sms van een collegaatje

'heb je al een foto voor het graf want hier in Domburg zijn ze nog wel hoog'

Dus met laag water en een klein zonnetje richting Domburg om wat foto's te schieten.

een wat ruwere zee als in september(vorige foto's) en helaas wat minder zon.

Tig foto's verder wachtend op onze lunch in strandtent 'Oase' zie ik dat er bij het paalhoofd verderop geen hoge paal in het midden zit en het zonnetje nog schijnt terwijl er een grote regenbui nadert dus ik snel nog even naar dat paalhoofd. Op de weg ernaartoe zie ik een regenboog verschijnen.

Ik noem dat altijd een cadeautje. Zo mooi.

Maar het betekent ook dat de bui dichtbij is.

 Ik schiet nog wat plaatjes en als ik terug loop word ik bijna omver geblazen en klettert de hagel op mn hoofd en in mn gezicht. Als ik weer bij de strandtent ben ben ik doorweekt en druipt het water van me af net als bij heel veel meer mensen die ook opeens in de strandtent zitten .........

Mijn lunch staat al op me te wachten en het smaakt heerlijk.

Nu nog de perfecte foto uitkiezen.........

Helemaal in de fout........

Ja hoor en als ik bedoel helemaal dan is dat ook helemaal ......

Ik was druk bezig om wat Wip's / UFO's om te toveren in FO's.

Gelukkig heb ik er nooit zo veel, meestal maar een stuk of 20..... ;-)

Deze is af. 

Ik heb Daapie al een keer gemaakt voor Nanoa maar haar papa en mama wilde graag een reserve Daapie want Daapie en Nanoa zijn nog steeds onafscheidelijk.

Zo lief he........

Ik pakte de Fair Isle sampler II weer op en ben nu aan nr 8 bezig van de 25.

Ook deze is nu bijna af nog een paar streepjes en dan de rand.

maar.......................

Ze zijn nog helemaal niet af

en nu kwamen er weer allerlei leuke Cal en Kal's voorbij, nog een vraagje voor 2 lieve meisjes en een mailtje van een onbekende collega.

Eerst een mailtje van een collega die via via had gehoord dat ik wat met schapenvachten doe. Ze heeft zelf 3 Texelaars die natuurlijk elk jaar geschoren moeten worden maar meestal eindigde deze mooie vachten in de Kliko, eeuwig zonde toch!!?? Kan je er wat mee???

Ja natuurlijk kan ik daar wat mee, graag, en anders wel iemand anders die ik ken, spinners en breiers genoeg om me heen.

Dus ook deze staan nu bij de andere in mijn schuur wachtend om verwerkt te worden bij nog 

-grijze Texelaar

-bruine Texelaar

- witte Texelaar

- Zeeuws melkschaap

-13 kilo Alpaca

-Swifter

- Jacobsvacht

-Clun forest

- Racka

- Drents Heideschaap

ahum......bloos bloos.....

Toen kwam er de vraag van een nichtje om voor 2 mininichtjes van 2 en 5 een meerminnenstaart te haken.

Zo kwam ik bij de Zeeman een leuk gekleurd wolletje tegen en een witte Sparkle dus deze bij elkaar maakt een geweldige combinatie voor een kleinemeisjes meerminnen staart.

Bij Wieke van Keulen kwam ik deze KAL tegen welke deze week begint, 

De Latvian Sampler

Dus gaf ik me op en zocht wat mooie wolletjes bij elkaar.

Ik had nog zoveel sokkenwolletjes dat ik daar een paar mooie kleurtjes van nam en nog een paar bijpassende kleurtjes kocht bij Jeanet Jafari in Arnemuiden.

Ik heb het wit ingewisseld voor licht zilvergrijs als hoofdkleur samen met de donkerblauw.

 En dan last but not least.......

Dit mooie gehaakte vest, nu kwam ik dit in het Italiaans tegen en Russisch maar beide talen ben ik niet zo goed in.

En opeens kom ik het tegen op FB waar iemand het vertaald heeft en naar eigen hand heeft gezet en zij deelt dit patroon als meehaak project en als garen het garen van de zeeman en Wibra heeft genomen zodat de mensen met wat minder inkomen ook hieraan mee kunnen doen.

Je kunt je hier lid worden van de Hupsaa CAL Boho Ibiza Vest.

Dus dook ik in al mijn curverboxen op zoek naar wolletjes voor dit vest aangezien ik hier een soort van wolwinkeltje heb en kwam op deze combinatie uit.

Zeegroen, een tintje lichter, donker grijs, licht grijs met een glimmertje, taupe en een gemeleerde bol met zwart grijs en bruin.

Ook deze CAL begint deze week.

Dus je snapt, ik heb nog maar 1 ding echt af en er komen er zo eventjes 3 bij.

Helemaal fout!!!

  

Jacobs buitenplaid

Ik nam van het schaapscheren nog een jacobsvacht mee.

Als zijnde een mooie, zachte bonte vacht.

Mooi bont was ie zeer zeker!!

Dus waste, pluiste en scheidde ik de vacht want ik wilde de vacht kaarden maar ook de kleurnuances houden.

Met pluizen kwam ik erachter dat de vacht niet zo zacht was als ik gehoopt had helaas.

Ik bewaardde de zachtste delen voor het vest wat ik wilde maken maar had nog zoveel over dat ik terwijl ik het aan het uitzoeken was nog een idee kreeg dus zocht ook de harde delen uit.

Ik vond het zonde om het weg te gooien en wilde er een plaid van maken.

Ik had geen zin om het eerst allemaal te kaarden dus legde de plukken zo uit.

En begon te versieren met.........mij.....

bloemen en sneeuwvlokken voor de puurheid van de natuur

De ster voor mijn papaatje 

en 

de muzieksleutel  en muzieknoten

voor mijn vreugde in de muziek

platte knoop voor 

niet vergeten

verbondenheid

hulpje bij allerlei crea dingen

Hartje voor de liefde die ik wil geven maar ook graag wil ontvangen

Omlijsting die in de hoeken 'open' is om niet opgesloten te zitten.

Helemaal uitgelegd met donker en lichte jacobsvacht en een restje okergele Asford merino/zijde melange

Gieter met zeepsop erover

Gelukkig heb ik nog steeds een betonnen vloer in de keuken/kelder want buiten stond er helaas teveel wind

Matjes erover en maar wrijven, verschuiven, wrijven, verschuiven...... 

en als het een btje vast zit rollen, rollen, rollen en nog eens rollen.

Totdat ik het beu was en het in de droger heb gestopt........

Doodeng!! Maar gelukkig was mijn werk niet voor niets geweest.

TAAADAAA!!!

Van de restjes lichte vacht en nog wat restjes gekleurde Merino maakte de dochter van een vriendin die bij me op bezoek waren een mooie lap om een tas van te maken.

Het verhaal van de zachte stukjes van mijn vest in wording volgt later.

Schaapjes scheren

Een aantal weken geleden stond er op fb een oproepje om te helpen met schapen scheren, bekappen

vachten uitzoeken, verkopen en allerlei andere hand en spandiensten.

Er moesten nog 140 schapen geschoren worden van een herder die door allerlei omstandigheden in de problemen was geraakt.

Dat sprak me wel aan en reageerde hierop dat ik nog niet kon scheren maar het graag wilde leren en dat ik ook bereid was om allerlei andere taken op me te nemen.

Dat werd in dank aangenomen dus trok ik 5 augustus met caravan richting Barger-Compascuum.

Waar???? ja ik moest ook even zoeken.......

Een ritje van 4 uur .........

Ik regelde vooraf allerlei sponsering voor de lunch voor 30 mensen. Het vreemde is dat je van de grote bedrijven zoals Nespresso, Douwe Egeberts en Innocent niets krijgt en van de Attent bij ons op het dorp, een inimini kruidenier een behoorlijke hoeveelheid en ook de Bakkerij van het Veenpark wilde graag bijdragen met allerhande brood en dat was een hele mand vol!!!

En lekker joh.........!!!

We mochten de schaapskooi van het Veenpark gebruiken.

Dus daar legde we zeilen neer om op te scheren en tafels om de vachten uit te zoeken.

en stalde natuurlijk alle etens en drinkenswaar uit want waar hard gewerkt wordt moet ook goed gegeten worden.

Hoogste tijd om de schaapjes te halen.

Zo krijg je veel makke schapen in een hok (kooi)

En zo mak waren ze niet allemaal hoor, de scottisch Black faced konden toch aardig hoog springen.

De een knipte met de schaar zoals Jan hier.

En Elke

en ook Anita en Charlotte.

  

En andere weer met een elektrisch scheerapparaat zoals Andrina en Andrea.

Aangezien het knippen mij niet zo heel goed leek voor mijn handen koos ik voor het elektrische scheren.

Eerst natuurlijk bij een aantal schaapjes de kunst afkijken van Andrina en heel goed luisteren wat me verteld werd.

om daarna zelf te proberen......

Nou en een kunst is het, en zwaar!!! 

Nu was dit schaapje ook niet bepaald fit en zakte telkens in elkaar, zo zielig.

Na d'r nekje te hebben geschoren heb ik haar weer over gegeven aan Andrina die daar heel bedreven in is omdat punt 1 mijn rug het al begaf en punt 2 ik het zo zonde vond voor het schaap die zich totaal niet lekker voelde en het zo wel heel erg lang ging duren.

Op het punt dat de flanken gedaan konden worden en het schaap lekker rustig lag ben ik weer verder gegaan en Andrina heeft het weer afgemaakt. Respect hoor voor alle scheerders!!

Nummer 2 ging al stuk beter, deze was wel fit en had handvatten .....;-) (horens) zo handig joh!!

Dit schaap heb ik samen met Andrea geschoren, met z'n 2 is soms net even wat handiger.

Janneke, Louise en Francisca controleerde de vachten,

waar Lourens van urk dan weer mooie foto's van maakte voor de verkoop.

Zo heeft hij ook de meeste foto's die hier voorbij komen genomen.

Inge wilde het ook graag leren en kon het op d'r gat af hahaha

en dat ging d'r best goed af.

We waren met zo'n 20 man helaas hadden er nog een aantal op het laatste moment afgezegd.

Deze hadden even lunchpauze.

Aan het einde van de dag hadden we zo'n 40 schaapjes geschoren en konden we terugkijken op een mooie gezellige dag. De meeste zagen elkaar voor het eerst en dan met z'n allen zo goed samen werken zo'n klus klaren. Gewoon super!! 

Bovenin de kooi zat een uilenkast waaruit dit uiltje was gekomen misschien door alle drukte opeens, de dierenambulance heeft 'm meegenomen om te verzorgen.

En eenmaal weer op de camping eerst even flink gedouched want met zo'n schapen odeur de caravan in dat wil je niet hoor.

Daarna lekker met de beentjes omhoog om nog eens even na te genieten van de dag en flink uit te rusten.

De volgende dag had ik toch opeens spieren waar ik me geen weet van had .......... ;-)